Het terras begint vol te stromen.
Het is lunchtijd.
Een bejaard echtpaar besluit zich hier op het terras te laten verwennen met gerechten uit de Franse keuken. De door de serveerster aangereikte menukaart wordt door hen beiden uitgebreid bestudeerd. De lekkernijen kunnen de man blijkbaar niet echt bekoren want zijn gezicht blijft staan in de zorgelijke stand waarmee hij het terras op is gelopen.
De man kijkt steeds zijn vrouw aan bij het doornemen van de menukaart. Dat blijft hij doen als de serveerster een aantal vragen aan hen stelt terwijl ze de bestelling opneemt. Het duurt maar even of de serveerster richt zich uitsluitend tot de vrouw. Ze neemt de bestelling op en loopt naar de bar. Even later serveert ze de vrouw een glas wijn en de man een biertje. Het is vast een wijntje afkomstig van een van de gerenommeerde plaatselijke wijnhuizen hier in Châteauneuf-du-Pape. Deze prijswinnende wijnen vermurwen de man niet tot het nemen van een glas van deze exclusieve wijn.
Ineens huppelt een man met een opblaasbare paardenkop, dat als een grote fallus voor hem hangt, het terras op en verdwijnt in het restaurant. De meeste mensen op het terras verwonderen zich over deze plotselinge verschijning, maar onze zorgelijke man niet. Hij heeft niets gemerkt van een passerend plastic paard en hoort ook niet het gelach aan de overkant van de straat.
Na een paar minuten galoppeert de man, blijkbaar de pineut op zijn eigen vrijgezellenfeest, weer naar buiten. Er wordt wat naar hem geroepen. Het paardje heeft dorst. Het moet hoognodig water drinken en wel bij de fontein verder op het plein. Het is een hilarisch gezicht als de man met zijn dikke paardenkont zich hinkepinkend naar de fontein spoedt. Bij aankomst spreidt hij zijn benen alsof hij zijn blaas moet legen terwijl hij de grote paardenkop op zijn buik, die niet lekker meegeeft, onhandig het water induwt.
De meeste mensen op het terras vermaken zich met de onschuldige streken van de vrienden van de paardenkopman. De zorgelijke man niet. Zijn gezicht blijft gegraveerd op de wijze waarop hij in het leven staat. Zijn grootste zorg van dit moment is het nuttigen van zijn maal.